- αλληλουχία
- Η αμοιβαία σύνδεση· η συνάφεια· η λογική συγκρότηση· η συνοχή.
(Φιλοσ.) Η λογική προσαρμογή των ιδεών μεταξύ τους, ο στενός δεσμός των φαινομένων. Σχετικά με το περιεχόμενο της α. διατυπώθηκαν διάφορες απόψεις. Ο Σέξτος ο Εμπειρικός (200-250 μ.Χ.) και o Λογγίνος (213-273 μ.Χ.) υποστηρίζουν ότι α. ιδεών υπάρχει μόνο όταν αυτές συμφωνούν λογικά μεταξύ τους. Η αντίφαση διακόπτει την α. και επομένως σε ένα σύστημα ιδεών με α. δεν εμφανίζεται αντίφαση ούτε χάσμα ανάμεσα στα μέρη του. Ο Τζον Στιούαρτ Μιλ (1806-73) υποστηρίζει μάλιστα ότι η τυπική λογική είναι η θεωρία της α. Αντίθετα, οι διαλεκτικοί φιλόσοφοι υποστηρίζουν ότι οι αντιθέσεις κάθε άλλο παρά διακόπτουν την α., αλλά αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της μεταβολής, της κίνησης, της καθολικής α. του κόσμου. Η εξέλιξη των φαινομένων γίνεται μέσα από τη σύγκρουση των αντιθέτων και έτσι η αντικειμενική πραγματικότητα διέπεται όχι μόνο από μία τυπική α. αλλά και από μία αντιφατική α.
* * *η (Α ἀλληλουχία)ο σύνδεσμος με τα προηγούμενα και τα επόμενα, συνοχή, συνάφεια, επαλληλίανεοελλ.(ειδικά) αιτιώδης σχέση και εξάρτηση, λογική σχέση, συνειρμός, συνέπεια.[ΕΤΥΜΟΛ. < *ἀλληλοῦχος, βλ. ἀλληλοῦχοι].
Dictionary of Greek. 2013.